Echografie

Met de echo kunnen afwijkingen in het lichaam van het dier worden opgespoord met voor de mens niet hoorbare geluidsgolven. Het apparaat dat op de huid van het dier wordt gezet, zendt geluidsgolven uit. De teruggekaatste geluidsgolven (echo’s) worden opgevangen en door middel van een computer op een monitor in beeld gebracht. Benige structuren zoals de botten zijn ondoordringbaar voor deze geluidsgolven. Het oppervlak is goed te beoordelen, maar we kunnen er niet doorheen kijken. Echografisch onderzoek is ongevaarlijk voor mens en dier. Er hoeven geen beschermende maatregelen te worden getroffen zoals bij röntgenologisch onderzoek.

Toepassingen

Echografie wordt veel gebruikt bij het kreupelheidsonderzoek. Gewrichten, pezen, banden en ligamenten kunnen in beeld worden gebracht. Echografie kan ook zeer waardevol zijn bij onderzoek van de buikholte bij paarden en veulens met koliek, of onderzoek van de borstholte, bijvoorbeeld bij hoestende veulens. Daarnaast wordt echografie zeer veel toegepast bij het gynaecologisch onderzoek om de baarmoeder, baarmoedermond en eierstokken in beeld te brengen. Ook via transabdominale echografie (via de buik) is het mogelijk de ongeboren vrucht te bekijken en merries op die manier met een verhoogde kans op abortus intensief op te volgen.  Met behulp van echografie kunnen we ook tweelingpuncties uitvoeren. Echografie is niet invasief en daarom gemakkelijk toepasbaar en onmisbaar in de dagelijkse diergeneeskunde.

Rowie Hooijdonk
/